إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • اگر فلسفه بخواهد در مسیر آموزش و پرورش کودک نقشی ایفا کند، از آن چه کاری ساخته است؟ پاسخ اجمالی آن است که فلسفه نه به ضرورت برای همه کودکان بلکه برای کودکانی که استعداد آموختن آن را دارند می تواند راهی برای ژرف‌تر اندیشیدن باشد. اگر کودک با گوهر فلسفه آشنا شود می‌تواند: «پرسش‌‌‌های خود را بهتر بیان کند. به پرسش‌‌‌هایی که به تدریج در زندگی پیدا می‌کند بهتر فکر کند؛ و بالاخره دریافت‌‌‌های خود را بهتر بیان کند.» تعبیر «هم‌اندیشی با کودک» می‌تواند برای آموزش فلسفه در دوران کودکی، مناسب باشد.